آئین مستان

آتشی افتاده از زهر جفا بر پیکرم

درد غربت می چکد از ناله های آخرم

ماجرای غربت شیر خدا تکرار شد

در مدینه یک نفر حتی نباشد یاورم

در میان خانه ی خود هم غریب و بی کسم

روی لب نام امیر المومنین را می برم

ماجرای کوچه را هر لحظه تازه می کند

چادر خاکی مادر در کنار بسترم

ماتمی دیرینه دارم در میان سینه ام

سایه ی دستی بود در قاب چشمان ترم

دست من در دست مادر بود و من

می شنیدم از لب مادر سخن

قلب ما خشنود بود و پر امید

مادرم آخر به حق خود رسید

کوچه ها را یک به یک می آمدیم

وارد کوی بنی هاشم شدیم

ناگهان ابری سیه نزدیک شد

حس احساس خطر تحریک شد

گفت زهرا از کجا می آمدی

ای حسن از بهر چه خندان لبی

مادرم فرمود زیر این فلک

حق من بوده است آن باغ فدک

ابتدا کردند سند را ریز ریز

گفت اکنون ناله کن اشکی بریز

دست ظالم در هوا آمد پدید

بر روی گل پنجه ای خونین کشید

وای مادرم

عشق تویی، چاره تویی، عاشق بیچاره منم‏

کعبه تویی، قبله تویی، محرم آواره منم‏

روح تو، ریحانه تویی، سنگ من و خاره منم‏

پاکتر از پاک تویی، مجرم صد کاره منم‏

کریم آل فاطمه، امام مجتبی حسن

ای همه در روز و شب و صبح و سحر در نظرم‏

تو داده‏ای برگ و برم تو داده‏ای بال و پرم‏

بی تو کسی بی هنرم، بی تو خسی در به درم‏

یک نفس ار بی تو زنم خاک دو عالم به سرم‏

تو دیده ای به کودکی جنگ میان کوچه را

با تازیانه از پدر، دستان مادر شد جدا

وای مادرم وای مادرم

ناله ی با غصه هات، قلبم از جا میکنه

هر کی با هرچی دستشه، مادر ما رو میزنه

یکی بیاد تو کوچه ها به مادرم کمک کنه

ای که تویی اشرف مخلوق ها

افضلی از تمام معشوق ها

تو معنی واقعی کریمی

کریمی و رحیمی و غریبی

به هر زمان نام تو جاری شود

گره ز کار شیعه وا می شود

به لوح دل تویی که شاه بیتی

دلبری و کریم اهل بیتی

علی بود عاشق یک نگاهت

فاطمه هم محو جمال ماهت

اگر جهان حسین را عاشق است

حسین هم فقط تو را عاشق است

به چهره عباس کند دلبری

لیک تو داری نمک دیگری

به این همه جود و کرم که داری

به حیرتم چرا حرم نداری

تو باغبان دست بسته دیدی

تو شاخه ی گل شکسته دیدی

دیده ی تو غصب فدک دیده است

فاطمه را زیر لگد دیده است

الهی بمیرم برای غریب شهر مدینه

الهی بمیرم برای دلی که زار و حزینه

الهی بمیرم برای لحظهی آخرت حسن جان

الهی بمیرم برای ناله خواهرت حسن جان

معزالمومنین، امام المتقین

کریم بن کریم، یابن امیرلمومنین

آقام امام حسن

الهی بمیرم برای آقایی که حرم نداره

الهی بمیرم کسی نیست رو قبرش شمعی بذاره

الهی بمیرم برای دلی که پر غم و داده

الهی بمیرم برای قبری که بی شمع و چراغه

گل زهرا حسن، شه دلها حسن

هزاران حاتم تایی گدایت یا حسن

آقام امام حسن

الهی بمیرم برای لحظه ی پرپر زدن تو

الهی بمیرم برای غصه و درد مَهن تو

الهی بمیرم برای پا به زمین کشیدن تو

الهی بمیرم برای برادر بی کفن تو

شه لطف و سخا، کریم با صفا

به اذن تو ذلم پر میزنه تا کربلا

آقام امام حسن